Pareidolia (1)

Lelijk hoofd op een lelijk gebouw.
Lelijk hoofd op een lelijk gebouw.

Iedereen ziet wel eens iets herkenbaars in een wolk of een berg: een gezicht, een paard, een schip. Dat is een illusie die pareidolie heet. Maar wat als je een gezicht ziet in een gebouw? Is dat jouw eigen pareidolie of die van de architect? Want die heeft alle bakstenen, ramen en het puntdak eigenhandig bij elkaar ontworpen. Of is dit opzet?

Dan is er helemaal geen sprake van een pareidolie, maar van een grapje. En in dat geval is dit niet meer dan een mislukte kop. Misschien dacht de architect aan de opdrachtgever, of aan carnaval. Nee; het moet wel toeval zijn, anders is er niks aan. En ik denk dat het in dit geval toeval is. Want de neus is de daklijst van een ander gebouw dat achter de toren staat, en je moet dus precies op de goede plek staan om het gezicht compleet te krijgen. Het is even leuk, voor een paar seconden. Wolken zijn natuurlijk veel interessanter.