Heerlijk Saai
Wereldberoemd zijn de Boring Postcards van Martin Parr. Al jaren verzamelt hij de meest saaie ansichtkaarten, die alleen al om die reden natuurlijk helemaal niet saai zijn. Er verscheen een boekje met Engelse kaarten, een editie met Amerikaanse ansichten en ook een Duitse: Langweilige Postkarten. |
Voor zover ik weet is er nog geen Hollandse versie en dat wordt de hoogste tijd. Want Nederland is een onuitputtelijke bron van saaie ansichtkaarten. Maar Martin Parr woont hier niet en komt vast maar zelden Nederlands materiaal tegen. Daarom ben ik alvast begonnen met verzamelen. |
Parr concentreert zich op beeld. Maar het allermooist is natuurlijk, als beeld en tekst elkaar versterken in saaiheid. Daarom verzamel ik alleen kaarten die dat combineren. Zoals de kaart boven, verzonden uit De Blije Werelt. Of de kaart links, met de ontvangsthal van het Koos Vorrinkhuis. Voorop staat geen tekst, maar de groet achterop maakt het geheel compleet: |
‘Beste Mevr. Veldhuizen, van armoed gaan we maar wat schrijven. Het regent hier de hele middag al. Mevr. Veldhuizen, wilt u de biefstuk donderdagmorgen uit de vriezer halen en dan onder in de ijskast leggen anders is het veel te hard ’s avonds als Arie het moet bakken. Ik heb de waterketel laten verbranden, wat erg he! Verder mijn h. groeten van M. Wilders’ |
Meer van deze met heerlijke saaiheid doordrenkte kaarten zijn van harte welkom: ik hou mij aanbevolen. Het valt trouwens op dat ansichten vroeger vaak een dubbelfunctie hadden. Als groet, maar ook voor het doorgeven van kleine, alledaagse praktische zaken. Daar hebben we nu telefoon en vooral SMS voor. Maar hoeveel SMS’en blijven bewaard voor de onderzoekers van morgen? |